Wednesday, November 24, 2010

.


රාස්සිගෙ ගිණි අව්වට
පායන්ට අමතක වුණ
වැහිබර විදිලි පුපුරන
බීරම සහිත හවසක

තෙත බරිත පයතබමින
චිචිරි මඩ වැකි පොළොවක
උණුහුම් හදක් සහිතව
ඔබ එතැයි මඟ බලා ඉමි මම

නොගෙනාවාට කම් නැත
පරඬැල් මතක දීමන
වැළඳ සිප සනහමි
රළු පරළු ඒ අත්තල

ඉවුරු බිඳ වැලපෙන
නිම්නයක ගොස් නවතින
මහා ගං වතුරක් ලෙස
සිහිව ඔබ වැගිරී ගලයි හද

No comments:

Post a Comment